Kayıtlar

yunus emre hayatı kısaca etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Yunus Emre'nin kısaca hayatı ve eserleri

Resim
Fotoğraf: Milliyet gazetesi, 04.06.1984 Yunus Emre kimdir? Yunus Emre'nin eserleri nelerdir? Yunus Emre'nin edebi kişiliği nasıl? İşte Yunus Emre hakkında kısaca bilgi. Yunus Emre hayatı kısaca  Yunus Emre'nin doğum tarihi kesin olarak bilinmese de kimi ipuçlarına dayanılarak 1248 yılında Eskişehir'de dünyaya geldiği tahmin edilmektedir. Bir süre Hacı Bektaş-ı Veli'nin dergahında bulundu. Daha sonra Hacı Bektaş-ı Veli tarafından Ankara'ya Tapduk Emre dergahına gönderildi. Uzun bir süre boyunca dergah için çeşitli hizmetlerde bulundu.  Yunus Emre, Anadolu'nun bazı şehirleri ile Şam, Bağdat ve Tebriz'i gezdi. Gittiği yerlerde Tapduk Emre'nin düşüncelerini yaydı. Şiirlerinde Allah sevgisi, aşk, güzel ahlak, barış ve erdem kavramlarına bağlı temalara ağırlık verdi. Ayrıca sade bir dille kaleme aldığı şiirlerinde hem aruz ölçüsünü hem de hece ölçüsünü kullanmıştır. Şiirleri zaman içerisinde Anadolu coğrafyasına yayıldı. Dini Tasavvufi Halk Edebiyatı'

Yunus Emre Hayatı Kısaca Özet

Resim
Yunus Emre 'nin hayatı hakkında kesin ve yeterli bilgi yoktur. Bütün bilinenler bazı söylenti ve yorumlardır. Ölümünden 70 veya 100 yıl sonra düzenlendiği sanılan Divanı 'ndaki şiirlerin incelenmesinden 13. yüzyıl ortaları ile 14. yüzyıl başlarında yaşadığı anlaşılıyor. [1] Şiirlerinde Allah, insan, varlık birliği, sevgi, yaşama sevinci, barış, evren, ölüm, yetkinlik, erdem, olgunluk vb. kavramlarına bağlı temalara ağırlık vermiş, halk dili ile çağının ilerisinde bir hümanizm anlayışının da öncülüğünü yapmıştır. [2]  Gerek görüşleri, gerekse dili bakımından halk şiirinin öncülerinden sayılan Yunus Emre, şiirlerini hem aruz ölçüsüyle hem de hece ölçüsüyle yazmıştır. Yunus Emre'nin Divan'ından başka Risaletü'n - Nushiyye adlı bir eseri de vardır. Bu eseri Mesnevi tarzında yazılmıştır ve yaklaşık 600 beyitten oluşmaktadır.  KAYNAKÇA [1] Milliyet gazetesi, Renk, 26.01.1984, s. 4 [2] Milliyet Genel Kültür Ansiklopedisi, s.243, 1989